Çin’den Rusya’ya yapılan yük taşımacılığının maliyeti, Avrupa’ya kıyasla üç katına kadar çıkmış durumda. Aralık ayı itibarıyla yayımlanan veriler, Rusya’ya yönelik lojistik rotalarının hem daha pahalı hem de daha karmaşık hale geldiğini ortaya koyuyor. Bu fark, Çin’den Avrupa’nın ana limanlarına yönelen sevkiyatlarla karşılaştırıldığında net biçimde görülüyor ve Çin-Rusya hattındaki taşıma fiyatlarındaki artış küresel ticarette Rusya’nın konumunu daha da zorlaştırıyor.
Analistler, bu tabloyu yalnızca piyasa dalgalanmalarıyla değil, jeopolitik riskler ve yaptırımların yarattığı yapısal baskılarla açıklıyor. Taşımacılık artık Rusya için teknik bir hizmetten çok, siyasi maliyetlerin yansıdığı bir alan haline gelmiş durumda.
Konteyner endeksleri arasındaki fark büyüyor
Uluslararası endeksler, Ekim ayından bu yana Çin çıkışlı konteynerlerin Rusya ve Avrupa rotalarında ciddi biçimde ayrıştığını gösteriyor. Rusya içindeki fiyat araştırma merkezlerinin verilerine göre konteyner başına maliyet 6 bin doların üzerine çıkarken, aynı yükün Rotterdam’a taşınması bunun üçte biri seviyesinde kalıyor.
Bu fark, sigorta maliyetlerinden özel taşıyıcı ağlarına kadar uzanan ek giderlerle açıklanıyor. Lojistik sektöründeki kaynaklar, Rusya ile çalışan şirketlerin daha yüksek risk primi talep ettiğini ve bunun doğrudan fiyatlara yansıdığını belirtiyor. Söz konusu tablo, lojistik maliyetlerindeki yapısal bozulmayı açık biçimde ortaya koyuyor.
Yaptırımların günlük hayata yansıması
Sektör temsilcileri, bu maliyet artışını “iki taraflı yaptırımların bedeli” olarak tanımlıyor. Rusya’ya yönelik özel taşıma hatlarının oluşturulması, farklı sigorta rejimleri ve artan bürokratik denetimler, her sevkiyatın fiyatını yukarı çekiyor.
Bu durumun nihai sonucu ise tüketiciye yansıyor. Mobilyadan beyaz eşyaya, sanayi ekipmanlarından gündelik ürünlere kadar pek çok kalemde fiyatlar yükseliyor. Lojistikteki bu artış, Rusya’da yaşayanlar için savaş ve dış politikanın soyut bir kavram olmaktan çıkıp market raflarında hissedilen bir gerçekliğe dönüşmesine neden oluyor.
Kapalı pazarın bedeli ve rekabet kaybı
Uzmanlar, Rusya’nın artan maliyetlerinin temelinde kapalı ve izole bir pazar yapısının yattığına dikkat çekiyor. Avrupa, küresel krizlere rağmen rekabetçi taşımacılık, sigorta ve altyapı ağlarına erişimini sürdürürken, Rusya giderek daha dar ve pahalı alternatiflere mahkûm kalıyor.
Bu “paralel lojistik gerçekliği”, şeffaflığı azaltırken riskleri artırıyor. Özel rotalar ve gri alanlar üzerinden yürütülen ticaret, sistematik bir pahalanmayı beraberinde getiriyor. Bu sürecin, Rusya’daki lojistik darboğazın geçici değil, uzun vadeli bir sorun haline geldiği vurgulanıyor.
İş dünyası baskı altında, enflasyon yapısal hale geliyor
Rus şirketleri, artan taşıma ve sigorta maliyetlerini absorbe edemediği için bunları doğrudan fiyatlara yansıtmak zorunda kalıyor. Bu da enflasyonun geçici değil, yapısal bir nitelik kazanmasına yol açıyor. Maaşlar nominal olarak artsa bile, reel alım gücü geriliyor.
Lojistik maliyetlerinin nihai fiyat içindeki payı bazı ürünlerde yüzde 16’ya kadar çıkabiliyor. Özellikle ağır ve hacimli mallarda bu oran daha da yükseliyor. Sonuçta Rus tüketici, hem pahalı ithalat hem de genel fiyat artışıyla iki kez bedel ödüyor.
“Uyum” söyleminin arkasındaki gerçek tablo
Yetkililer ve bazı çevreler, özel taşıyıcılar ve alternatif güzergâhları bir uyum ve dayanıklılık göstergesi olarak sunuyor. Ancak sektör içinden gelen değerlendirmeler, bunun aslında daha fazla risk, daha az şeffaflık ve kalıcı bir pahalılık anlamına geldiğini ortaya koyuyor.
Lojistik ve dış ticaret üzerindeki sıkı düzenlemeler, fiyat baskısını daha da artırıyor. Bu süreç, Rusya’da yaşam maliyetinin yükselmesini hızlandırırken, yaptırımların etkisinin sıradan vatandaşlar üzerinde yoğunlaştığını gösteriyor. Bu tablo, artan maliyetlerin toplum üzerindeki etkisini daha görünür kılıyor.
